Van Kanoet en Bryzoaan

We’re very happy to announce the release of our new EP “Van Kanoet en Bryzoaan”!

Summary in English (Dutch below) The two songs in our diptych-in-Dutch “Van Kanoet en Bryzoaan” are inspired by the beauty and vulnerability of the North Sea Shallows. The lyrics are added as ‘spoken word’ to the instrumentals Aware and Beware that appeared previously on Chronicles, and form a dialogue between the Kanoet (red knot) and Bryzoaan (bryozoa), on behalf of land and sea, expressing deep concern on their fate, but also hope for their future. We chose for Dutch lyrics this time (the third language in our still very small repertoire) to emphasize the connection with the Dutch ‘Waddenzee’ – we hope the message still comes through to those of you who do not master the language!

Van Kanoet en Bryzoaan is een spiegelvertelling in beeld en geluid: twee gedichten die als vraag en antwoord vanuit het perspectief van land en zee met ‘spoken word’ op muziek zijn gezet, en in twee complementaire digitale schilderijen in beeld zijn gebracht. De dialoog verwoordt onomwonden de urgentie om het land en de zee met elkaar te verbinden.

Hierbij wordt het land vertegenwoordigd door de wadvogel ‘Kanoet’ – ook wel bekend als de ‘Wad-kanarie’ die als eerste, gelijk de kanarie in de kolenmijn, de gevolgen van de klimaatverandering bemerkt. De Kanoet maakt zich ernstig zorgen over de toekomst, en vraagt om bescherming van de zee. 

De zee antwoordt, bij monde van het mosdiertje ‘Bryzoaan’, bevestigend op de ernst van de situatie. Hij verwijst naar de verstikking van de zee en de actuele massale afsterving en stranding van zijn soort, maar biedt toch ook hoop. Echter, die hoop is er alleen als ‘het land’ bereid is toe te geven aan de lokroep van de zee, en het zeeleven durft te omarmen. We zijn immers één. 

Het muzikale thema, geïnspireerd op werken van Eric Satie en David Sylvian en in instrumentale versie eerder uitgebracht als Aware en Beware op ons debuutalbum Chronicles, is in twee contrasterende arrangementen uitgevoerd. De zinderende gitaarklanken in ‘Kanoet’ weerspiegelen de stem van het opwarmende land, waarbij het luiden van de kerkklok van Paesens in het intro en outro symbool staat voor naderende rampen, zoals die in vroeger tijden in vissersdorpen door het luiden van de noodklok wereldkundig werden gemaakt. De lange, dromerige synthesizerklanken in het stuk ‘Bryzoaan’ vertolken de stemmen van de zee en roepen herinneringen op aan de geluiden van branding, zeewind en zingende sirenen.